امسال نیز برای دوازدهمین سال پیاپی نروژ در صدر جدول شاخص‌های توسعه انسانی قرار گرفت.

این جدول که به عنوان بخشی از گزارش سازمان ملل متحد برای بررسی توسعه انسانی در کشورهای مختلف جهان منتشر می‌شود، عوامل مهمی مثل عمر طولانی و سلامت، دسترسی به آموزش و دانش و برخورداری شهروندان از رفاه و سطح زندگی مناسب را مبنا قرار می‌دهد. طول عمر متوسط در این کشور حدود ۸۱ سال و درآمد متوسط سرانه مردم این کشور حدود ۷۰ هزار دلار در سال است. پس از نروژ، کشورهای استرالیا، سوئیس، دانمارک و هلند در مقام‌های دوم تا پنجم جدول شاخص توسعه انسانی قرار گرفته‌اند. در جدول شاخص‌های توسعه انسانی سال ۲۰۱۵ لیبی ۲۷ رتبه و سوریه ۱۵ رتبه به نسبت موقعیت خود در سال قبل سقوط کرده‌اند. پنج کشور آخر این جدول عبارتند از نیجر، جمهوری آفریقای مرکزی، اریتره، چاد و بوروندی.

در جدول شاخص توسعه انسانی سازمان ملل متحد موقعیت ایران به نسبت سال گذشته ۶ رتبه ارتقاء یافته و در مقام ۶۹ قرار دارد. روسیه در رتبه ۵۰، چین در رتبه ۹۰ و هند در رتبه ۱۳۰ قرار دارند.

این جدول در تقسیم بندی کلی چهار بخش را شامل می‌شود. بخش اول کشورهایی هستند که از لحاظ توسعه انسانی وضعیت عالی دارند و شامل رتبه اول تا ۴۹ جدول است. بخش دوم کشورهایی با وضعیت نسبتا مطلوب هستند و شامل رتبه ۵۰ تا ۱۰۵ است. ایران در میان این گروه قرار دارد. بخش سوم کشورهایی با وضعیت متوسط هستند که رتبه ۱۰۶ تا ۱۴۳ جدول را شامل می‌شود. بخش چهارم شامل کشورهایی است که از نظر شاخص‌های توسعه وضعیت بسیار بدی دارند و رتبه ۱۴۴ تا ۱۸۸ یعنی قعر جدول را دربرمی گیرد. 

چند تصویر ازکشور نروژ

تصاویرجالبی که ازآبشارمارگون مشاهده می کنیدمربوط به دیماه94 است که توسط یکی ازهمکاران گرفته شده است.

روستای ماخونیک در241کیلومتری شهرستان بیرجندواقع شده است.به دلیل آداب ورسوم وفرهنگ خاص مردمانش به یکی ازهفت روستای شگفت انگیزجهان معروف شده است. منطقه ماخونیک متشکل از21آبادی است که ماخونیک بزرگترین آنهاست.ازمهمترین شاخصه های این روستا مسکن ومحل سکونت آنهاست. 

محمد علی اینانلو دردوازدهم دیماه سال94 به دیارباقی شتافت.ایشان ازکسانی بودند که به طبیعت ومحیط زیست علاقه وافری داشتند وبیشترین سفرزمینی به تک تک نقاط ایران داشته اند.ازسخنان بسیارمهم وارزشمند ایشان این بود که هیچگاه درطبیعت برروی زمین آتش روشن نکنیدبلکه درون منقل یاشیئی آتش درست کنید زیرادرآن مکان به مدت50سال هیچگونه حیاتی وجودنخواهدداشت وحتی موجودات تک سلولی هم رشدنخواهندکرد.کاری که اکثرایرانیها درطییعت انجام می دهند وچه مساحتی ازخاک کشور توسط تک تک ما ازبین می رود وهیچ توجه ای به آن نداریم.  روحش شادویادش گرامی.